ფსალმუნები 55

By
ივლისი 2, 2015
ძველი აღთქმა
ფსალმუნები

551 გუნდის ლოტბარს. „მტრედზე, რომელიც მდუმარებს შორეთში.” დავითის ძეგლისწერა, როცა ფილისტიმელებმა შეიპყრეს იგი გათში. შემიწყალე, ღმერთო, რადგან გათელვას მიპირებს კაცი, ყოველდღე მავიწროებს მოშუღარი. 2 ჩანთქმას მითქვამენ ჩემი მტრები ყოველდღიურად, რადგან მრავალი მეომება მაღლით. 3 საშიშროების დღეს შენ მოგენდობი. 4 ღმერთში ვადიდებ მისსავე სიტყვას, ღმერთზე ვარ მინდობილი და არ მეშინია, რას მიზამს ხორციელი? 5 ყოველდღე ამახინჯებს ჩემს სიტყვებს; ბოროტია ყოველი მათი ზრახვა ჩემს მომართ. 6 გროვდებიან, მისაფრდებიან ისინი – ჩემი მდევრები, ჩემს ნაკვალევს უთვალთვალებენ, თითქოსდა ჩემს სულს ელოდებიან. 7 ნუთუ ამ სიმრუდეს უნდა გადაურჩნენ? რისხვით დაამხე ერები, ღმერთო! 8 ჩემი ხეტიალი გამოთვლილი გაქვს; შენს ჭურჭელში მოათავსე ჩემი ცრემლები! განა შენს წიგნში არ არიან ისინი? 9 მაშინ უკუიქცევიან ჩემი მტრები, რა დღესაც მოგიხმობ; ეს ვიცი, რომ ღმერთი ჩემთან არის. 10 ღმერთის მიერ შევაქებ სიტყვას, უფლის მიერ შევაქებ სიტყვას. 11 ღმერთს მივენდე – არ მეშინია; რას მიზამს კაცი? 12 ჩემზეა, ღმერთო, ჩემი აღთქმები, შენ რომ აღგითქვი; დიდებას მოგიზღავ შენ. 13 რამეთუ იხსენი ჩემი სული სიკვდილისაგან, ჩემი ფეხი – წაბორძიკებისაგან, რათა ვიარო ღმერთის წინაშე სიცოცხლის შუქით.

ფსალმუნი 54                                                                                                                                        ფსალმუნი 56

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

Close
Close