4 „მაუწყე, უფალო, ჩემი აღსასრული, ჩემი დღეების ხანგრძლივობა, მაუწყე, რა არის ჩემი ბედისწერა! 5 აჰა, გოჯებით მომეცი დღენი, ჩემი სიცოცხლის ხანი არაფერია შენს წინაშე; ჭეშმარიტად, ერთი ამოსუნთქვაა კაცის სიცოცხლე! 6 ჭეშმარიტად, აჩრდილივით დაეხეტება ადამიანი, ამაოდ ფაციფუცობს, აგროვებს და არ იცის, ვის დარჩება!